biliyorum..bilmenin bütün hallerini yaşadım çünkü..ihtiyar bir kar tanesiyle uzun bir yolculuk etmiştim..şimdi hatırladım..sormuştu..ilk ve son kez soruyorum demişti..cevap vermemiştim..bir daha karşıma çıkmadı o kar tanesi..muhtemelen ölmüştür..o suskunluk çok şey öğretmişti bana..bu yüzden cesurca haykırıyorum: biliyorum..
patikalardan geçiyordum..sarı yapraklara basarak..karanlıktı ama korkmuyordum..beyaz bir kedi geçti önümden,
gülümsüyordu..tenimi temmuz rüzgarı yalıyordu...hala karanlıktı..ne çok şeyin değiştini anladım..mesela..vazgeçmiştim çocuk kalmaktan..
çok kere hayal kırıklığı yaşattınız...bile bile lades olduk sizin anlayacağınız...buna şimdi bir de düş kırıklığını eklediniz...ne farkı mı var...hani aşk tek atımlık baruttur demiştim ya...vurdun ne mutlu...vuramazsan geçmiş olsun...işte düş kırıklığı da böyle...bir kez yaşatırsınız, bir kez kanatırsınız...ve son kez...sonra ödenmesi gereken bedeller çıkar ortaya...hazırmısınız...
