patikalardan geçiyordum..sarı yapraklara basarak..karanlıktı ama korkmuyordum..beyaz bir kedi geçti önümden, gülümsüyordu..tenimi temmuz rüzgarı yalıyordu...hala karanlıktı..ne çok şeyin değiştini anladım..mesela..vazgeçmiştim çocuk kalmaktan..
zaten hepimiz çocuk olmaktan vazgeçtiğimizde hayatımız değişmiyor mu?... ama bu değişim bizden çocukluğumuzla birlikte çocukça hayallerimizi, umutlarımızı da götürüyor...
1 yorum:
zaten hepimiz çocuk olmaktan vazgeçtiğimizde hayatımız değişmiyor mu?... ama bu değişim bizden çocukluğumuzla birlikte çocukça hayallerimizi, umutlarımızı da götürüyor...
Yorum Gönder