21 Şubat 2011 Pazartesi

AĞLATIR YOKLUĞUN GECELERDE

bir orman köyündeydim
ahşap kulübenin içinde
ocak yanıyordu saçılarak
alevi önce kızıldı
sonra mavi
düşlerimin mavisi sanıyordum
ocak sönmeden önce

bir orman köyünü dolaştım
saka kuşları
böğürtlen dalları suskundu
nehir kurumaya yakın

bir orman köyünde sevdalandım

2 yorum:

EMİNE ÖZTÜRK dedi ki...

bu şiirde, yaşlar kemal romanlarının mistik havasını soludum bir an... çok beğendim...

Aytaç ÖZTÜRK dedi ki...

tespitin çok hisli ve manidar...evet öyle bir mistik köydü işte o köy