uzaktan seyretmene gerek yok beni kader
böylesine rüzgarlı bir havada
kulak memem donacak
işte budur kader ve burnumun ucu kırmızı
garip olan kimdir öyleyse
unutabilecek misin söylediklerimi
mor çiçekli balkonundan seyrediyorum seni
caddenin bir ucundan diğer ucuna
şallar uçuşuyor ve düşler kayıp bir ada
taştan bir kalp ancak sessizliğe bürünebilir
tekrarı olmayacak
kır düğünü başlamadı daha
yakaladım seni kader caddenin orta yerindesin
usulca kes boynumu incinmesin
1 yorum:
kade usulca kesse de boynumuzu.. ne kadar incinmez sansakta inciniriz.. bazen sadece incinmeyiz.. dağılır gideriz... sessizce, usulca.. kimse fark etmeden..
Yorum Gönder