SADAKA

bırak üşüsün inatçı düşlerim ıslak kadın vücutlarında

terk edilmenin acısı belli ki böyle uysallaşıyor

sahilde sabahlamasam da herhangi biri şiir yazacak

aşık olacak ve sadaka vermeden ruhunu kutsayacak erkekliğimin

kim bilir belki sen şiir yazıp aşık olacaksın günün birinde

ama erkekliğimden ödün vermeden seveceğim yalnızlığımı

günah kokusunun küf tutmuş rüzgarıyla hırçınlaşan gururum

hüzünlü bekleyişlerdeydi  ayrılık ölüme yürürken

yalansız bir tanrıçam olmalı nefesi üzerimden akıp

kötülerle savaştıktan sonra kucağımda uyumalıydı

ölümsüz esmer bir kedi gibi bakmalıydı ellerimi tuttuğunda

 yeniden kurmalıydı içimdeki devrik cümleyi

kimin yüzündendi yaşamımdan koparan o dilsiz kıskançlık

eylemsizliğimi isyana dönüştüren kimliksiz devrim

göz görmese de kulak duyar ve hisseder dağlanmış yürek

gel çık işin içinden sen bozdun sen yarat çilesiz kavuşmaları

sen yarat doğurgan bir sesin yankılanarak iliklerimde çiftleşmesini

yemin ettin dönme uçup giden tek satırlık AŞK aldatmacasıdır